Салом духтарҳо! Шумоён низ хароб шудан мехоҳед, аммо иродаи қавӣ надоред? Фикр мекардам, ки ин имконнопазир аст. Вале инро карда тавонистам. Барои худ фаҳмидам, ки ин хеле осон буда метавонад. Аз шумо ҳамагӣ лозим аст, ки:
- ошиқ бошед
- тарзу усули хубро донед.
Ҳарчанд ман ҳамеша азимҷусса бошам ҳам, то ба наздикӣ ин бароям хавотирии ночизе буд. Хӯроки бомаззаро дӯст медорам, пас чӣ? Питса дар шом ҳангоми тамошои филми ҷолиб? Бароям ин хеле фикри олиҷаноб буд! Илова бар ин, дар синни 27-солагӣ ман дар чанд соли охир бори аввал вазнамро бар кашидам. Тарозу рақами даҳшатовар нишон дод: 122 кг. Аз ин дар шок будам, вале на он қадар зиёд. Хеле зуд ба тарзи зисти одатиам баргаштам: хӯроки бомазза баъди кор, бофтани либос дар рӯи зону, силаву нағмаи ду гурбаи зебо…
Аз зиндагиам хеле хушбахт будам то вақте, ки бо як мард онлайн шинос шудам. Ҳамагӣ баъди якчанд ҳафта ба ӯ одат кардам ва ошиқ шудам! Онлайн-муносибатҳои гарму пур аз меҳр буд.
Ниҳоят он рӯз фаро расид, ки мо шахсан вохӯрдем. Ҳамааш хуб буд. Ба қаҳвахона рафтем, сайру гашт кардем. Вале ягон камбудие буд: шуълаи байнамон аз байн рафт. Мо ба ишқварзии интернетӣ одат карда будем. Аммо баъди ҳамин вохӯрии якумамон шавқу ҳаваси ӯ якбора нест шуд. Мо дӯст будему халос, аз ин зиёд не.
Ман дарҳол фаҳмидам, ки сабаб дар ман аст, агар аниқтар гӯем, дар вазни зиёдатии ман. Ҳаргиз фикр намекардам, ки ин барои мард ин қадар аҳамият дорад! Марде, ки ман ошиқаш будам, нисбати зани азимҷусса майл надошт…
Ба ҳар ҳол, ман қарор кардам, ки хароб мешавам. Ба толори машқ аъзо шудам, аммо дар он ҷо 21 рӯз машқ кардам, ҳар рӯз 2-3 соат вақтамро бе натиҷа сарф мекардам. Дар ин муддат ман ҳамагӣ 500 грамм партофтам, сарфи назар аз парҳези шадид: дуто себ, якто банан ва гӯшти сари дили як мурғ дар як рӯз.
Пасон аз дорухона доруи харобшавӣ харидам. Дар дохилам чӣ буд намедонам, аммо аз онҳо зардаҷӯш, дилбеҳузурӣ ва дарди сахти ҷигар пайдо кардам. Истеъмоли онро дар давоми ҳашт рӯз давом додам, вале ақалан 0,5 кг напартофтам. Дорухуриро бас кардам.
Кӯшиши навбатӣ (муваффақ)-и ман – ин лой буд. Хавотир нашавед! Ягон ифлосӣ ё лойи холӣ хӯрданам лозим набуд. Bentolit-ро фармоиш додам, ки иловагии ғизоӣ дар асоси лойи вулқони детоксикӣ мебошад. Таъсири асосии он ба ихроҷи токсину ифлосиҳо ва ҷамъшавии равған равона мебошад. Ба фикрам ҳама медонанд, ки токсину ифлосиҳо барои равандҳои мӯътадили организм халалдор шуда, ба зиёдшавии вазн боис мешаванд. Bentolit 100% қобили илоҷи ман баромад.
Ҳамаи ин аксҳо маро нишон медиҳанд. Фосила байни онҳо ҳамагӣ як моҳ аст.
Аз ҳама писанд бароям ин буд, ки бо баробари истеъмоли ин иловагии ғизоӣ аз ман лозим набуд, ки тарзи зисти одатии худро тағйир диҳам. Ба толори машқ рафтан ё калорияҳоро ҳисоб кардан лозим набуд. Организм инро худаш мекунад. Шарти ягона ин як кӯмаки ночиз – истеъмоли Bentolit ба меъдаи холӣ аст. Ин ягона чизест, ки ба ман кӯмак кард. Баъди як моҳ ман аз вазни пештараам ду баробар майда шудам! Ин хеле ҷолиб аст! Пӯстам низ овезон набуд, ки ин бароям хеле муҳим буд.
Ҳатто тасаввур карда наметавонед, ки ман якумин бор то чӣ андоза хушбахт будам! Махсусан, вақте ки гардероби худро пурра иваз намудам. Миқдори зиёди либосҳои зебову замонавӣ, ки ба ман хеле мезебид, дар ҳоле, ки қаблан ман куртаи сиёҳ мепӯшидам, ки он бештар ба ҷилди мошин монанд буд. Макияжи бештар кардам, ба пӯшидани пошнаи баланд ва юбкаи кӯтоҳ даромадам. Диққати мардҳо ба ман равона мешуданд.
„Вай бача чӣ?”, шумо пурсиданатон мумкин? Намедонам. Бо ӯ дигар дар тамос нестам. Дар давоми харобшавӣ мо дар тамос будем, аммо танҳо чун дӯст. Боре боз якдигарро дида будем, вале ин дар вақте буд, ки ман аллакай 60 кг вазн доштам. Пошнаи баланд ва куртаи бо бараҳнагии амиқ доштам, мӯйи сарам ороиши зебо дошт. Намефаҳмидам, ки чӣ гуна ба ӯ ошиқ шуда будам? Шояд ин аз он сабаб буд, ки ман фарбеҳ будаму бароям диққати мардона намерасид.
Ҳоло ҳама чӣ пурра тағйир ёфтааст! Домоди бисёр дорам, ки мардҳои зебову муваффақанд, ҳатто намедонам, ки кадоми онҳоро интихоб кунам. Ҳамаи ин диққату таваҷҷӯҳ ба ман писанд аст! Ин илҳом медиҳад, ки зиндагӣ кунам, орзу кунам, ошиқ шаваму дигаронро ошиқи худ созам.
Азизонам, ба шумоён таманно дорам, ки худро боз маҳбубу дилхоҳ эҳсос намоед. Хароб шуданам олами маро комилан тағйир дод. Ман хеле хушбахтам. Ман намояндаи расмии Bentolit дар минтақаи мо шудам ва ҳоло он ба ҳама онҳое, ки хароб шудан мехоҳанд, дастрас аст. Агар зан аз ҷисми худ норозӣ бошад, барояш аз ин дида чизе бадтар нест.
Он ба ман кӯмак кард ва ба шумоён низ кӯмак мекунад, бе ягон шакку шубҳа. Ба ҳамаатон муҳаббати самимӣ таманно дорам!
Bentolit бо 50% тахфиф фармоиш диҳед!
